W jakiej formie powinna być przekazana informacja o rodzaju pracy i zakresie obowiązków?

W treści umowy o pracę pracodawca podaje rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika – wynika to z art. 29 § 1 pkt. 1 Kodeksu pracy – dalej k.p. Z kolei zakres obowiązków pracownika wynika z art. 94 pkt 1 k.p., zgodnie z którym pracodawca jest obowiązany zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami. Pracodawca musi m.in.  poinformować pracownika nt. sposobu wykonywania pracy, zakresu czynności i podstawowych uprawnień jeszcze przed dopuszczeniem do pracy, w dowolnej formie – przepisy tego szczegółowo nie określają – może to być również forma ustna.

Drobiazgowość i szczegółowość instrukcji, wytycznych i wskazówek dotyczących pracy powinna być adekwatna, czyli odpowiednia do stopnia złożoności i charakteru pracy, a także doświadczenia zawodowego i wykształcenia. Oznacza to, iż jeśli praca jest mało skomplikowana i złożona, a pracownik nie należy do osób, które podejmują pracę po raz pierwszy, wówczas tym bardziej ogólny i prostszy może być instruktaż (wyrok Sądu Najwyższego z 7 stycznia 1988 roku, sygn. akt I PKN 457/97). Pracodawca może też wydawać polecenia pracownikowi, dotyczące pracy, które nie wynikają z zakresu obowiązków, ale nie są sprzeczne z przepisami prawa, np. nie wypełniają znamion wykroczenia, przestępstwa, czynu niemoralnego, czy też niezgodnego z normami obyczajowymi lub umową o pracę.