Czy wyjście prywatne jest jednocześnie odpoczynkiem?

Pracownik złożył wniosek o udzielenie czasu wolnego w celu załatwienia spraw osobistych obejmujący dwie pierwsze godziny jego pracy. Czy taki czas wolny wlicza się do odpoczynku dobowego i średniotygodniowego?

 

Zgodnie z art. 132 § 1 Kodeksu pracy pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku, z zastrzeżeniem § 3 oraz art. 136 § 2 i art. 137. Zgodnie zaś z art. 128 § 3 k.p. przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Jak wynika z powyższego przepisy Kodeksu pracy wiążą pojęcie doby pracowniczej nie z godziną faktycznego rozpoczęcia pracy, lecz z godziną, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.

Zgodnie z art. 151 § 2¹ Kodeksu pracy nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych czas odpracowania zwolnienia od pracy, udzielonego pracownikowi, na jego pisemny wniosek, w celu załatwienia spraw osobistych. Odpracowanie zwolnienia od pracy nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku, o którym mowa w art. 132 i 133, bez względu na to, jakim systemem lub rozkładem czasu pracy objęty jest pracownik.

Rozpoczęcie pracy przez pracownika później, niż wynika to z jego rozkładu czasu pracy, w związku z udzieleniem przez pracodawcę zwolnienia od pracy w celu załatwienia spraw osobistych, zgodnie z art. 151 § 2¹ k.p., bez względu na obowiązujący pracownika system i rozkład czasu pracy, nie oznacza korzystania z okresu odpoczynku. Zwolnienie od pracy stanowi usprawiedliwioną nieobecność w pracy.