Pracownik był zatrudniony od 1 stycznia do 5 lutego 2025 r. W umowie o pracę miał ustalone wynagrodzenie zasadnicze w stałej wysokości wypłacane na ostatni dzień miesiąca oraz premie uzależnione od wyników sprzedaży, które ze względów organizacyjnych i konieczną analizę danych są wypłacane 10. dnia kolejnego miesiąca. Jaką przyjąć podstawę naliczenia ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy?
Zgodnie z § 11, 15 i 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do tego ekwiwalentu.
Natomiast w przypadku składników wynagrodzenia przysługujących pracownikowi za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc (poza składnikami przysługującymi w stawce miesięcznej w stałej wysokości), wypłaconych w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu.
W związku z tym, że w przytoczonym stanie faktycznym pracownik przepracował okres krótszy niż wspomniane 3 miesiące, podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres faktycznie przepracowany.
Mając na uwadze wskazane przepisy można stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym, do naliczenia podstawy ekwiwalentu za urlop pracownika należy przyjąć jedynie wynagrodzenie zasadnicze, ponieważ w okresie zatrudnienia pracodawca nie wypłacił mu, z uwagi na późniejszy termin wypłaty, wynagrodzenia będącego zmiennym składnikiem wynagrodzenia (premii).